ઘટોત્કચ દ્રૌપદી માટે પુત્ર સમાન હતો. તે તેનો સાવકો દીકરો હતો. તે ભીમનો પુત્ર હતો જેણે દ્રૌપદીની ખૂબ કાળજી લીધી અને તેના માટે આકાશમાંથી તારાઓ ખેંચવા જેવા કામો કરવા પણ તૈયાર હતો. તો પછી તે આવા પતિના પુત્ર પર આટલી ગુસ્સે કેમ થઈ ગઈ કે વિચાર્યા વગર તેણે તેને મૃત્યુનો શ્રાપ આપી દીધો.
જ્યારે પણ દ્રૌપદી મુશ્કેલીમાં મુકાતી, ત્યારે ભીમ સૌથી પહેલા તેની મદદ માટે આવતો, પરંતુ દ્રૌપદીએ તેનો પુત્ર ઘટોત્કચને શ્રાપ આપ્યો હતો. ભીમ પોતે આનાથી ખૂબ જ દુઃખી હતો. ઘટોત્કચની માતા હિડિમ્બા વ્યગ્ર થઈ ગઈ. પોતાના પરિવારના દીકરાને આ રીતે કોણ શાપ આપશે?
દ્રૌપદીએ ભીમ અને હિડિંબાના એકમાત્ર પુત્ર ઘટોત્કચને વહેલા મૃત્યુનો શ્રાપ આપ્યો. શ્રાપમાં તેમણે કહ્યું હતું કે ઘટોત્કચનું મૃત્યુ ફક્ત ઝડપથી જ નહીં, પણ લડાઈ વિના પણ થશે. એક બહાદુર માણસ માટે આનાથી મોટો શાપ શું હોઈ શકે કે તેને કહેવામાં આવે કે તે યુદ્ધમાં લડ્યા વિના જ મરી જશે. જોકે, જ્યારે ઘટોત્કચનું મૃત્યુ થયું, ત્યારે દ્રૌપદી ખૂબ જ દુઃખી થઈ ગઈ. મેં મારી જાતને પણ શાપ આપ્યો.
ચંબલ નદી અને કૂતરાઓને પણ શ્રાપ આપવામાં આવ્યો હતો
આ ઉપરાંત, દ્રૌપદીએ ચંબલ નદી અને કૂતરાઓને પણ શ્રાપ આપ્યો હતો પરંતુ આ શ્રાપ ખરેખર આઘાતજનક હતો. ખરેખર, ભીમની પત્ની હિડિમ્બા અને દ્રૌપદી વચ્ચેના સંબંધો સારા નહોતા. હિડિમ્બાને દ્રૌપદી બહુ ગમતી નહોતી.
હિડિમ્બાએ તેના દીકરાને શું કહ્યું?
સંદર્ભો અનુસાર, જ્યારે ભીમનો પુત્ર પહેલી વાર પોતાના પિતાને મળવા હસ્તિનાપુર આવ્યો, ત્યારે તેની માતા હિડિમ્બાએ તેને દ્રૌપદી વિશે બહુ સારો અભિપ્રાય આપ્યો ન હતો. એવું કહેવામાં આવતું હતું કે તેણે દ્રૌપદીની અવગણના કરવી જોઈએ અને તેનું સન્માન ન કરવું જોઈએ.
પછી દ્રૌપદી પોતાને રોકી ન શકી
ઊંચા અને મજબૂત ઘટોત્કચની ભૂલ એ હતી કે તેણે પહેલા દ્રૌપદીની અવગણના કરી અને પછી રાજદરબારમાં તેનું અપમાન કર્યું, જેના કારણે દ્રૌપદી ખૂબ જ દુઃખી થઈ. તેના ગુસ્સાની કોઈ સીમા નહોતી. તેણે તરત જ ઘટોત્કચને શ્રાપ આપ્યો કે તેનું જીવન ટૂંકું થશે અને તે કોઈપણ યુદ્ધ વિના માર્યો જશે.
દરબારમાં ઘટોત્કચના અપમાન પછી, દ્રૌપદીએ કહ્યું કે તે એક ખાસ સ્ત્રી છે, પાંડવોની પત્ની અને રાજા દ્રુપદની પુત્રી છે. તેથી, તેમનો અનાદર કરીને, ઘટોત્કચે ગુનો કર્યો છે.
ભીમ ચોંકી ગયો
ભીમે આ સાંભળ્યું ત્યારે તે સ્તબ્ધ થઈ ગયો. દ્રૌપદીએ પોતાના સાવકા પુત્રને કેવો શાપ આપ્યો હશે તે વિચારીને આખી સભા મૌન થઈ ગઈ. કારણ કે કોઈએ સપનામાં પણ કલ્પના કરી ન હતી કે દ્રૌપદી ગુસ્સામાં આવીને આવું કંઈક કરશે, પરંતુ ધનુષ્યમાંથી તીર પહેલેથી જ છૂટી ગયું હતું.
શ્રાપની અસર શું હતી?
પાછળથી આ શાપે ખરેખર તેની અસર દર્શાવી. મહાભારત યુદ્ધમાં, કર્ણે ઇન્દ્રના અચૂક શસ્ત્રનો ઉપયોગ કરીને તેને મારી નાખ્યો, જ્યારે તે ખરેખર તેનો ઉપયોગ અર્જુન પર કરવા માંગતો હતો. આ રીતે દ્રૌપદીના શાપનું પરિણામ ઘટોત્કચના મૃત્યુના રૂપમાં આવ્યું.
ઘટોત્કચ પાસે અપાર શક્તિ હતી.
ઘટોત્કચ પોતાની પ્રચંડ શક્તિ માટે જાણીતા હતા. તેની પાસે અનોખી જાદુઈ શક્તિઓ હતી, જેના કારણે તે યુદ્ધના મેદાનમાં એક અસરકારક યોદ્ધા બન્યો. તે પોતાનું કદ વધારી શકતો હતો. કૌરવ સેનામાં આતંક પેદા કરી શક્યો હોત.
મહાભારત યુદ્ધ દરમિયાન જ્યારે કૌરવ સેના પાંડવો પર વિજય મેળવી રહી હતી, ત્યારે ભીમે ઘટોત્કચને યુદ્ધમાં બોલાવ્યો. ઘટોત્કચે પોતાની શક્તિઓનો ઉપયોગ કરીને કૌરવ સેનાને ખરાબ રીતે કચડી નાખી. તેના એક પગલાથી હજારો સૈનિકો માર્યા ગયા.
કર્ણે તેને દૈવી શસ્ત્રથી મારી નાખ્યો.
ઘટોત્કચની શક્તિ જોઈને દુર્યોધને કર્ણને તેને મારવા મોકલ્યો. કર્ણએ પોતાના દિવ્ય શસ્ત્ર “શક્તિ” નો ઉપયોગ કર્યો, જેનો ઉપયોગ ફક્ત એક જ વાર થઈ શકે છે. આ દ્વારા તેણે ઘટોત્કચનો વધ કર્યો.
ઘટોત્કચના મૃત્યુ પર કૃષ્ણ કેમ ખુશ થયા?
ઘટોત્કચના મૃત્યુથી બધા પાંડવો દુઃખી થયા હતા, પરંતુ ભગવાન કૃષ્ણ ખુશ હતા કારણ કે તેમણે જોયું કે જો ઘટોત્કચ જીવિત રહ્યો હોત, તો અર્જુનનો જીવ જોખમમાં મુકાઈ શક્યો હોત. ઘટોત્કચના મૃત્યુ પછી યુદ્ધનો માર્ગ બદલાઈ ગયો. કર્ણ હવે ઇન્દ્રની શક્તિ ગુમાવી ચૂક્યો હતો, જેના કારણે અર્જુન માટે કર્ણ સામે લડવાનું સરળ બન્યું. આમ, ઘટોત્કચના મૃત્યુથી યુદ્ધના પરિણામ પર અસર પડી. પાંડવો માટે એક નવી તક પૂરી પાડી.
પછી દ્રૌપદીને ખૂબ પસ્તાવો થયો.
જ્યારે ઘટોત્કચનું અવસાન થયું, ત્યારે દ્રૌપદીને સૌથી વધુ પસ્તાવો થયો. તેને ખૂબ જ દુઃખ થયું કે તેના ક્રોધે એક બહાદુર યોદ્ધાનો જીવ લીધો. કેટલાક સૂત્રો અનુસાર, દ્રૌપદીને પણ પોતાની ભૂલનો અહેસાસ થયો. તેને સમજાયું કે તેનો ગુસ્સો અતિશય હતો.
દ્રૌપદી ખૂબ ગુસ્સે થઈ ગઈ.
દ્રૌપદીનો આત્મસન્માન ખૂબ જ ઊંચો હતો. શાસ્ત્રોમાં કહેવાય છે કે દ્રૌપદીનો સ્વભાવ સ્વાભાવિક રીતે જ ગુસ્સો કરતો હતો. તેણીનો ગુસ્સો ઘણીવાર તેણીની પ્રતિક્રિયાઓમાં પ્રતિબિંબિત થતો હતો, જેના કારણે તેણી તેના અધિકારો અને ગૌરવનો બચાવ કરવા માટે ઉતાવળ કરતી હતી.
એવી ઘણી ઘટનાઓ છે જ્યારે દ્રૌપદીનો ગુસ્સો તેના માટે ઘાતક સાબિત થયો હતો. ખેર, સત્ય એ છે કે જ્યારે પણ દ્રૌપદી ગુસ્સે થતી, ત્યારે તેના બીજાઓ માટે પણ વિનાશક પરિણામો આવતા.
